Yaşıyordu ŞEhir
Yaşıyordu şehir
Durmaksızın
Bize hiç aldırmaksızın
Kent kötülükleriydi
Yolumuzu kesen
Gözyaşımıza bakmaksızın
Gençtik heyecanlıydık gözümüz kara
Biz laftan
Anlamazdık
Esti rüzğar bilinmedik sokaklarda
Kaybolmanın tadına vardık
Kaçıp parantez açtık
Kendimize
Koskoca bir dünya
İkimize
Tıkadım kulağımı
Attım gözlüğümü
İsterdim ki bu rüya bitmesin
Yaktım gemileri
Çok yol aldım
Geri dönüşüm yoktu
Soyundum önünde dokunmak güzel
Korkmadan kusurlarımdan
Bir amazondun sen
Vahşi bir ata binmiş
Uçardın enginlere doğru
Sen özgürüm derdin
Ben sana esir
Ve belki ben bu yüzden
Kahroluyordum
Biz kendi romanlarımızı
Yorulmadan yazarken
Kendi sinemalarımızın
Başrol oyucusu olmuştuk
Sen özgürüm derdin
Ben sana esir
Belki ben bu yüzden
Kahroluyordum
Yaşıyordu şehir yaşıyordu
Durmaksızın
Biz kendi romanlarımızı
Yorulmadan yazarken
Kendi sinemalarımızın
Başrol oyucusu olmuştuk
vídeo incorreto?